Jij en je omgeving...

Je omgeving verandert jou. En jij verandert je omgeving.
De energie die je uitstraalt en de energie die je opbouwt in je huis heeft invloed op je omgeving.

We zijn hier komen wonen in het voorjaar van 2011. Tijdelijk. We verhuisden begin voorjaar 2012 naar een eigen huis in hetzelfde Hofje. In twee en een half jaar jaar tijd kregen van de negen huizen (8 hofjes-huisjes en een groot huis) zeven een nieuwe bewoner. Het grote huis en een Hofjes-huis werd totaal gerenoveerd, vier kregen er een nieuwe badkamer en twee een nieuwe keuken.Tuinen waar nooit iets mee gedaan werd, werden ineens gezelliger gemaakt en opgeruimd (ikzelf ging aan de slag in mijn eigen tuin). Twee honden en drie katten (waarvan één hond en drie katten in één huis woonden) verhuisden mee met hun baasjes, en daarna besloten twee buren poezen te nemen (waarvan één poes onze hond totaal de baas bleek en dikke vriendjes werd met dochterlief), één nieuwe buur nam haar konijn mee. Eén tijdelijke bewoner nam ook nog eens haar twee poezen mee.Twee buren namen hun partners mee en twee kregen nieuwe partners en brachten gezelligheid mee, die er bij de vorige bewoners niet was.
Eén nieuwe buur kwam met norsheid en geluidsoverlast, ging een tijd op reis, kwam terug met vriendelijkheid, stilte, en een nieuwe vriendin die zorgde voor een gezellig huisje.
En toen nam de makelaar ook nog eens een nieuwe tuinman in dienst en werd er een begin gemaakt om de algemene tuin aan te pakken (we kregen veel meer ruimte en licht). Volgende week staan de schuttingen op de agenda om vernieuwd te worden.

In mijn vorige huis waar ik 18 jaar gewoond heb, leek het vechten tegen de bierkade.

Maar hier gebeurd het gewoon, zonder bewust iets te (willen) doen. 

Maar goed, nu huppelt er wel zo'n vrolijk Zonne-kind rond, die er in mijn vorige huis nog niet was.

Je omgeving veranderen door te Zijn...  kinderspel voor hun. :-)

Erbij willen horen versus je verbonden voelen met
(ego- versus zielewens)

Ik zie mezelf nog op het schoolplein staan. Ik zal een jaar of tien zijn geweest. Ik kijk naar de andere kinderen en het is net alsof zij allemaal op elkaar lijken en alleen ik anders ben.

Eenmaal als volwassene in ontwikkeling ontmoette ik steeds vaker mensen die dit gevoel herkennen. Het 'anders' zijn als een eenzaamheid ervaren, 'ik hoor hier niet'.

Als kind wil je erbij horen. Het is een heel natuurlijk overlevingsmechanisme. In onze kleine hersenen ligt de pre-historische angst voor verbanning/ afscheiding/verlating aardig te smeulen.
'Alleen zijn is dodelijk.'

Het erbij willen horen kan een gewoonte zijn geworden. Waar je ook komt, in welke groep dan ook, het gebeurd je iedere keer weer: 'zij lijken op elkaar, ik voel me anders.'

Het anders zijn kreeg voor mij een plek toen Boudewijn Leliveld in een lezing over Transparante Zienswijze tegen de groep zei:
'Jullie moéten anders zijn, anders verandert er níets in deze wereld!!!'

Duidelijke taal. Het 'anders' voelen transformeerde van een last naar een kracht en een bron van inspiratie voor anderen.
Maar dan is er nog die oude ingesleten gewoonte om ergens bij te willen horen.
Nee zeg, natuurlijk wilde ik niet bij een groepje horen, een "kliek", ik keek wel uit. Maar blijkbaar dacht mijn onderbewuste er heel anders over. Onbewust belandde ik recentelijk opnieuw, heel even, in een groep die niet mijn energietrilling had. Anders dus. Ik voelde me niet "thuis".
Juist door het weer opnieuw te voelen, besefte ik ineens dat het verlangen 'erbij te wíllen horen' een gewoonte was geworden, en dat dat niet mijn Zielewens was. Het zat gewoon nog in mijn energieveld.

Doordat ik ergens bij wilde horen, zaten daar verwachtingen aan vast, die linea recta teleurstellingen opleverde natuurlijk. Het gaf me niet wat ik wezenlijk wenste, maar het werd me daardoor wel duidelijk waar ik werkelijk naar op zoek was:
me verbonden voelen!

Verbondenheid kan je niet zoeken. Verbonden kan je alleen maar Zijn.
Wanneer je jeZelf bent: uniek individu in een groter geheel.
Ik ben verbonden. Ik ben hier thuis.

De dag nadat ik mijn nieuwe inzicht op schreef, werd ik door diverse vrienden gebeld. Eén komt er toeterend langs rijden, stapt uit en we geven elkaar lachend een dikke knuffel.
Het kwartje valt. Verbondenheid. Hier en Nu. Het is er.

Where will life take you?

Puur een gevoel. Benoemen kan ik het niet. Maar iets roept me naar binnen te gaan.
Changing direction, maar ook weer zonder te kunnen zeggen waarheen. Het gebeurt gewoon.
Het leven brengt me ergens heen.
Ik wil het toch weten. En dan droom ik.

Hoogzwanger. Van een tweede kind. Over anderhalf jaar.
Een zaal vol hoogzwangeren, die simultaan gaan bevallen onder de leiding van een verloskundige. Op haar teken begint iedereen tegelijkertijd aan de eerste perswee (de voorbereiding is dus al geweest).
Ik uit mijn zorg naar de verloskundige, ik heb me na het begin niet meer laten controleren of het kindje wel groot genoeg is (ik heb niet zo'n grote buik) en nu weet ik niet of het kindje er wel goed voor ligt.

Deel van een groep zijn. Nieuw leven brengen. Over 2 x 9 maanden.
Wat doet nieuw leven in wording goed groeien? Rust. Goede voeding. Dichtbij jezelf en in contact met het "kindje" zijn. Af en toe een  "deskundige" mee laten kijken of het allemaal goed groeit en in de juiste richting.

Is het toeval dat ik net begonnen ben met een nieuw super voedingssupplement, die mijn darmen in twee weken tijd heeft hersteld, en de energie van het product mijn bewustzijn in beweging zet.
Is het toeval dat dit product mij een nieuwe ervaring van de kracht van 'samen'  aanreikt.

Het is niet nieuw voor me dat alles energie is. En toch was ik verrast de krachtige energie te kunnen voelen van een (niet zomaar) voedingssuplement.
Zoals een berg je kunt roepen, kan een levend product dat dus ook.
Zoals een mens een ziel heeft, heeft een bedrijf, op een andere manier, dat ook.

Waar gaat het me heen brengen? Het is een ontdekkingsreis.
Als groep simultaan nieuw leven in de wereld brengen... wat een voorrecht... en pure liefde is nooit "te klein" en ligt altijd goed.

Maar nu is het nog herfst en de tijd om naar binnen te gaan en het nieuwe in stilte te laten groeien,
de oude twijfels los te laten en voeding van de Aarde te ontvangen.

Life is an ongoing journey. Trusting it's mysterious ways the practise.

https://www.youtube.com/watch?v=NVwq7tXong4