Bruggen bouwen

Een week van koppen en spijkers. Nog even dit opruimen en dat oplossen. Gemaakte beloftes en plannen omzetten in daden. Veel! Herkenbaar waarschijnlijk. Vanmiddag een wel heel bijzondere belofte waar gemaakt. Een dierbare vriendin had als grote wens om voor haar overlijden samen met Mahmoud (pappa van IntiMunay) te chanten. Geen internet in de hospice en in Abydos de pc kapot. Hoe moeilijk kan je het maken. Gewoon mobiel bellen dan maar? Een half uur voordat we zouden gaan bellen kreeg ze dit te horen van haar dochter. Tranen. Daar zaten we dan. Munay op schoot, moeders klaar, telefoon op luidsprekerstand en opname-apperaatje aan. En ja hoor, die twee klikte meteen en het chanten van Mahmoud in oud-Egyptisch, werd prachtig afgewisseld met de engelachtige klanken van mijn vriendin. Dochter in tranen. Wij allemaal in tranen, incl Mahmoud. Munay speelde vrolijk verder. We rondden af met de woorden van Mahmoud:' We do this again, with Full Moon in the desert!'. Hoe mooi kun je het leven maken.