5-5-5 Meditatie: Vrijheid!

Het is 5 mei, de Dag van de Vrijheid. En 5-5-5 is een bijzondere Poort-dag.

Vijf is het getal van transformatie, en  bij elkaar opgeteld is 15 een zes,

het getal van de verbinding tussen de Aarde en de Kosmos. 

Wanneer we ons sterker verbinden met Moeder Aarde

is het makkelijker om mee te gaan in de transformatie die zij nu ondergaat.

Haar transformatie is ook de onze.

We gaan dit keer in stilte mediteren op het plein in het oude Binnenhof.

Vlakbij het torentje, waar alle Leylijnen van Den Haag samenkomen.

Neem een kussen of stoeltje mee, als je op de grond wilt zitten. 

En wat er verder intuïtief in je op komt.

• Datum: Zaterdag 5 mei.
• Tijd: Start meditatie om 15:00, eind 15:30. Of zolang goed voor jou voelt.
• Locatie: Plein van het Binnenhof, Den Haag, Rond de fontein.
• Prijs: gratis.
• Aantal deelnemers: geen max. Kinderen zijn ook welkom.
• Meer informatie & reserveren: info@vederlicht.com of 06 - 286 411 86

De Goddelijke Moeder, Workshop Zondag 20 mei

In vrijwel iedere cultuur kom je haar tegen. Ze wordt Kali genoemd, Maria, Hathor, Tara, Pacha Mama, Kuyan-Yin, Isis, Oermoeder. Ze draagt, voedt, beschermt, koestert, heelt en heeft eindeloos lief.

Ze leeft ook in ons. 

Haar energie is een weldaad voor de wereld van deze tijd, om weer een plek te mogen zijn, waar een mens veilig zichZelf kan zijn.

In deze workshop bouwen we gezamenlijk een veld op met mee gebrachte beeldjes van de Goddelijke Moeder. In het midden zal een klankschaal staan.

Wat je van hieruit ontvangt aan healing en inzichten, zal je tools geven om weer door te kunnen geven aan jouw eigen omgeving. 

Hymne to the Divine Mother

Datum: Zondag 20 mei: het is het begin van de overgang naar een nieuw tijdperk onder invloed van een uiterst unieke zonsverduistering vanwege de samenstand met de Pleiaden!

Tijd: 14:30 - 16:30, welkom vanaf 14:15.

Prijs: €22,-

Locatie: Praktijk Maarten Klatte, Maziestraat 5,  2514 GM Den Haag

Aanmelden: info@vederlicht.com of 06-286 411 86

Het "Hoe?" loslaten

Afgelopen jaar heel vaak het woord "hoe?" gedacht. Zo vaak, dat bij de Shiatsu massage de galblaas aangaf dat-ie er een beetje moe van was. De lever stuurt aan, de galblaas voert uit, vertelde Henny de Waart me. Aansturen, in de zin van ideeen hebben, was natuurlijk geen punt, maar de uitvoering ervan, daar stagneerde het. Herkenbaar. Zeker het afgelopen jaar met het prille moederschap, en kind en hond combineren (dat die tweede ook nog zijn aandacht kreeg). Maar bij van alles ging er dus door mijn hoofd: hoe los ik dit op? Hoe kan ik dat maken? etc etc. Tot de uitleg van Henny.
Toen het bewustzijn kwam, verving ik het telkens weer met die goeie ouwe: "Komt tijd, komt raad". Oftewel vertrouwen dat de antwoorden en oplossingen komen op het moment dat het nodig is. Voor alles is een oplossing.
En ja dan begint het weer te stromen. Opvallend makkelijk vallen er ineens ideeen binnen.
Een voorbeeld. Buurman kwam me vertellen dat hond een uur lang zit te blaffen als ik van huis ben. Oh, niet fijn. Eerst de gewoonte "shi.... hoe nu?" Daarna direct: even in een boek opzoeken of er iets in staat over blaffende honden. En ja hoor. Vaak komt het door verveling. Dat zou best eens kunnen. Ik had nog ergens een kunststof bakje met deksel, daar even een gat in maken, brokjes erin, hond druk bezig. En waarom probeer ik niet weer eens te fietsen met hem? Munay op mijn rug, hond naast de fiets. En zo waren we ineens twee uur aan het rennen en fietsen. Iedereen grote lol, ik minder moe, hond juist wel heel moe. Galblaas weer vrolijk aan het werk. Simpel.

Vanmiddag mezelf en Munay getrakteerd op een huiskamerconcert van Ino Kruysen. Wat een mega kado bleek dat te zijn. In de eerste plaats omdat ik van Karen Kommer Munay mocht mee nemen. En dan zit ook nog eens onverwacht lieve vriendin Niamh Ni Bhroin naast ons, die Munay vermaakte met haar bijzondere sieraden.
Ino is Nederlands, maar zingt al zolang Zuid-Amerikaanse liederen dat ze het bijna zelf is. En wat deed ze het mooi en bezielend, samen met Surinaamse gitarist Robby Alberga. Ieder lied kreeg een intro van haar die recht in mijn hart en ziel raakte. Naast me zat Niamh net als ik met tranen in de ogen. Toen Ino het verhaal vertelde van de vrouw uit de bergen die in de stad ging wonen bij haar geliefde, maar niet kon aarden daar en terug ging naar de bergen, stroomden de tranen over mijn wangen. De vrouw bleek zwanger te zijn en de man wenst dat hij dan in ieder geval in de dromen van hun kind samen mag zijn... Terwijl ik oud zeer losliet, zat Munay op mijn schoot te spelen en te lachen. Zo zijn we dus van nature: bij onszelf, niet mee resonerend met de emoties van een ander. Mams mocht gewoon even huilen, zij ging onverstoorbaar door met grapjes maken met de achterbuurman. Verguld met het concert, de ontmoeting en het samen zijn met Niamh, het totale gemak en de rust waarmee Munay zich vermaakte in een vreemde omgeving, sjorde ik kindlief weer op mijn rug en stapte op mijn fiets terug naar huis. Dank je wel Ino voor het delen van jouw talent. Het leven is mooi. Het leven is goed.

http://youtu.be/jqi8VmucpK0

http://www.ino-world.nl/