Filmpje voor krachtige healing

Deze zette Diana Schraven op Facebook, eentje om door heeel veel mensen door gegeven te worden:

http://www.youtube.com/watch?v=mqiCa3wpHC8&feature=player_embedded

Boekenweb-winkel met goed doel

Wat een goeie tegenhanger van Bol.com: YouBeDo.
10% van je aankoop gaat naar een goed doel van jouw keuze. www.youbedo.com

Gevonden via de nieuwsbrief van Nudge.

Mijn hart werd altijd naar de oude natuurvolken getrokken. Toen ik de training ging doen van Alberto Villoldo, maakte ik kennis met hoe je die oude wijsheid van het hart in een toegankelijk westers vaatje kan gieten. We leven tenslotte in het moderne westen. Hier zijn die oude waarden hard nodig. Niet ergens boven op een berg. Sinds de geboorte van Inti-Munay loopt die lijn door naar hoe ik haar laat opgroeien. Ik leef niet als Anastasia midden in de wildernis. Dus met haar adviezen kan ik niet zoveel mee. Behalve als er een westerse draai aan wordt gegeven. Jean Liedloff heeft dat zo'n beetje gedaan en daarmee is ze voor mij wel een pionier. Met dit nieuwe bewustzijn in mij kan ik me soms best kwaad maken over het onrecht wat er kinderen is aangedaan puur en alleen omdat we de dokters als authoriteit zijn gaan beschouwen. Zij hebben gestudeerd, dus zij zullen het wel beter weten. Een man die vanuit zijn ratio nieuwe regels opstelt over de verzorging van een baby versus een moeder die geboren wordt na de bevalling met een natuurlijk instinct over wat haar baby nodig heeft. Tel uit je winst wat er allemaal scheef is gegaan in onze maatschappij.
Maar vrouwen kunnen ook vreselijke regels opstellen en dus compleet afgescheiden van hun hart leven (hoe is het mogelijk???! :-)

'Mrs. Isabella Beeton, author of the famous cook book, believed that artificial milk was more nutritious for a baby than breast milk. She recommended also that mothers educated (!) their babies to sleep alone.' (Uit: 'Three in a bed', Deborah Jackson)

Misschien wanneer we weer herinneren dat de dieren onze broeders en zusters zijn en meer nog dan dat onze leraren, dat dan onze houding naar babies zal veranderen...
Klik hieronder op:
You are so beautiful

Dag buiten de tijd

 Vanochtend zei een vriendin dat ze haar leven nog steeds zo moeilijk maakte. Waarom doen we dat toch?, vroeg ik. Het is een gewoonte! Ah, maar die kan los gelaten worden, dat hebben we met wel meer gewoontes gedaan, waarom niet met deze? Even later zei ze dat ze dingen zwaar maakte als het anders liep dan zij wilde... maar nu niet meer. "Hahaha dat heb je snel losgelaten!", riep ik uit.
'Maar Nu niet meer'... een nieuwe mantra om negatieve gewoontes los te laten en met dit onderstaand filmpje ga ik voluit mee doen om lekker good vibes  uit te zenden naar het nieuwe jaar van de Witte Tovenaar. Enjoy:

http://www.youtube.com/watch?v=qR3rK0kZFkg

What you are... before you became...
We hebben niet geleerd dat we van beginsel perfect zijn. Maar dat we daar naar toe moeten werken al struikelend en worstelend.
Toen Munay nog maar een paar weken oud was, zei een oudere dame op straat die haar nieuwsgierig bekeek, 'ze is volmaakt'. U heeft gelijk zei ik, met verbazing over het inzicht wat die opmerking bracht, namelijk dat we allemaal volmaakt zijn wanneer we geboren worden, maar ergens on the way kregen we andere signalen, gingen die geloven en daarna van alles DOEN om weer te ZIJN zoals we oorspronkelijk waren, onbewust van het feit dat die staat er al die tijd gewoon aanwezig was, onveranderd.
Ene Mooij kan het heel helder en raak vertellen:
http://www.youtube.com/watch?v=upQPmWCJo1g&feature=related

Zo, mijn Mesa is weer schoongespoeld met hemelwater en opgeladen met Maan -en Zonlicht.
en nu maar afwachten hoe lang het duurt voor-ie weer droog is...(moet de zon wel weer even gaan schijnen:-)))

Gister begonnen in 'Three in a bed', the benefits of sleeping with your baby,  van Deborah Jackson. Aanrader de eerste hoofdstukken voor iedereen zou ik bijna zeggen. Want wat hebben we onze kinderen aan gedaan, en in algemeen onszelf, door naar autoriteiten als bv Dr. Spock te luisteren. Trauma's. Het zet me aan het denken. Dat wat ik nu lees niet alleen mummy dingen zijn, maar meer nog dat de healer in me hiermee aan de slag kan om trauma's te helen die ontstaan zijn in de start van je leven. We zijn sinds tweehonderd jaar zo tegen onze eigen intuitie in gegaan en daar met name door de kerk in gestimuleerd of zelfs gedwongen. Kennis is macht. Dat wisten ze toen zeker wel. In te veel landen nog. Vrouwen in bepaalde landen die niet leren te schrijven en lezen, of niet op internet mogen, tja da's handig anders zouden ze wel eens "lastig" kunnen worden en eisen gaan stellen.
Lastig dus. Jammer dan. Ben daarom zo blij met het antroposofisch consultatiebureau en de mensen om me heen die me juist aanmoedigen naar mijn eigen-wijze gevoel te luisteren.

Maar ook ik ben natuurlijk toch beinvloedbaar, de "million-pound industry for childcare", is daar goed in:
'Other parents avoid written matter altogether, but no one in Western society is immune from current trends and ways of thinking. One only has to visit the local shops to see what the done thing is to dress baby up warmly, push him around in a zany coloured push- chair and stop up his mouth with a dummy.'
Once  a mother takes her baby out into the street she is open for critical comments from anyone passing by. You cannot bring up your baby completely on you own.'

Zo, we zijn er weer doorheen. De zuiverende, voedende regens. De lucht is opgeklaard.

Het is Volle Maan.

Mijn Mesa ligt al bijna twee weken buiten bij de plek waar mijn placenta is terug gegeven aan Pacha Mama. Die leg ik maar eens open (mijn mesa dus).

Kan het drogen :-) en tegelijkertijd flink opladen na de grote zuivering.

Mooi moment voor meditatie in afstemming met het lichtnetwerk (en wat wordt die groot!)

Sinds kort op Facebook. Ook daar weer gelijkgestemden te vinden met daaruit voortvloeiende inspiratie en schoonheid.

Geluid vol aan en laat je voeden:
http://www.youtube.com/watch?v=gSX444hQ5Vo&feature=player_embedded

Wat mijn innerlijk vrij voelen in de weg staat, onder andere, is de wensen en behoeften van een ander belangrijker maken dan die van mezelf.
Iemand wil iets op een dag dat ik net een wij-dag heb gepland. Wat gebeurd er van binnen... strijd...die ander of ik (wij).
Ergens zit er blijkbaar een overtuiging dat wanneer je voor jezelf kiest, je egoistisch/slecht etc bent. Waar is dat ontstaan?
Gelukkig heeft mijn Flow agenda van die grappige stickertjes, die ik in mijn agenda kan plakken om dagen vrij te houden. Voor mezelf en Munay, voor spontane ingevingen, zomaar. Het helpt. Mij mijn onderbewuste weer eens te stofzuigen.
Dan heb ik weer de leiding over wat en met wie. Lijkt me stuk gemakkelijker  :-)

Nu moeder en huismus (met hart en ziel), 20 jaar geleden andere aspecten van leven aan het ervaren. Ik ging mijn weg, maar zover ik weet, is het einde nog niet in zicht. Ga opnieuw mijn weg, Nu met Munay. Mijn weg: Brood tien jaar aan de overkant.

Afgelopen donderdag werd er weer een groot krat afgeleverd door Biologisch Goed vol met verse groeten en lekkernijen. Ze leveren voor heel Zuid-Holland. Ideaal als je bijvoorbeeld single mama bent met hond. En lekker! Ik bestel dan bijvoorbeeld groenten die in de aanbieding zijn, dat zijn de seizoensgroeten. Van sommige wel gehoord maar nooit gegeten. Raapstelen bijvoorbeeld. Nieuwe oogst aardappeltjes uit Friesland toevallig ook besteld en zo vond ik op internet een stampotje recept. Smullen! wauw, echt geen gewone aardappelen meer voor mij. En dat lijf van mij... die geniet mee.
Ik heb ze direct een bedank-kaartje gestuurd, die geweldige mensen van B.G.

Wat geeft mij een gevoel van rijkdom? Geur bijvoorbeeld.
De geur van 'ricemilk and cherryblossom' van Rituals (thankx Emily). Liep net naar hun winkel om mezelf te trakteren op de zeep. Hebben ze uitverkoop...
Schoonheid ook. De flesjes zien er zo mooi uit (vind ik). Geeft ook gevoel van overvloed.
Door de geur en de schoonheid voel ik me fijn en dat zorgt dat ik weer meer verbonden ben met mezelf en mijn lijf (ik lees boek 'Opvoeden in verbondenheid' van www.opgroeieninverbondenheid.nl).
Verheug me op de afwas vanavond... Divine Dishes hoe zal die ruiken? :-)

Kreeg gister een mooie boodschap door van Inti via Irene Bras: dat ik meer mijn Licht mag laten schijnen. 'Waarom hou je je nog verborgen?' Haha tja goeie van je, mooi zonnetje van me.
Vanochtend vroeg toen ik uit een droom werd wakker gemaakt door de snoet van Namaste lag ik daar eens over te mijmeren.
De zon kan je niet vragen feller te schijnen. Ik kan wel de wolken die haar verbergen en dempen laten oplossen. Wat zijn die wolken dan?
Schuldgevoel bijvoorbeeld. Niet nodig. Neem eerder je verantwoording voor je leven hoe het is (geef de ander de vrijheid hetzelfde te doen), deal er mee, dan kan schuldgevoel van het toneel af. Schaamte, ook zo'n leuke. Mijn eigen geluk, rijkdom, schoonheid, etc, etc. wat minder maken zodat de ander die nog in zijn slachtofferrol zit zich maar niet minder gaat voelen. Gaat ook niet werken dus, volgens  Marianne Williamson verlichten we daarmee de wereld niet. Grinnik mooi gezegd.
Angst voor wat de ander ervan vindt. Misschien is dat gewoonweg een achterdeur om niet volledig te schijnen. Want wat een ander vindt is toch ook maar een mening van iemand? Gister schreef iemand zich uit van de nieuwsbrief, omdat die persoon vindt dat verre reizen je weg houden uit de realiteit. Ach denk ik dan, voor jou blijkbaar, een ander heeft wellicht wat te brengen in dat verre land. Het is" maar" hoe je het ziet.

Iedereen is weg. De tuin is weer stil. De plek trekt terug me er heen, ik zet Munay en mezelf voor de plek waar we mijn placenta hebben begraven. Wat een energie... ik kon het weer niet laten, mijn logeer-tuin is een Krachtplek geworden :-)
Naast de stenen bloempot herinneren een paar rozenblaadjes mij aan deze middag en wat er onder ligt. Zulke liefdevolle wensen voor Inti-Munay haar leven op Aarde. Een kostbare geschenk voor Moeder Aarde.
Ik stem me af op Abydos, op haar mooie vader Mahmoud en voedt de regenboog die ons verbindt.
Dankbaar voor de community die we hier hebben, de voeding en inspiratie die we elkaar geven, zonder iets terug te verlangen.