Onzekerheden lagen te sluimeren. Ik had er geen erg in. Spanningen liepen op, dat merkte ik wel. Ik werd moe en raakte sneller geemotioneerd. Woensdag kwam de sprong voorwaarts, Inti en ik gingen naar een Kristallen Schedelmeditatie bij Marjolein. Deze keer werden de Drakenschedels opgesteld, met een aantal Elfenschedels. Oh wat was het weer een thuiskomen. Heerlijk eenvoudigweg zitten, open stellen en ontmoeten. Inti lag slapend te drinken en reisde met ons mee. "Ga staan voor wie je bent. Ga staan voor je leefwijze. Ga staan voor hoe je Inti verzorgt." Zo, dat kwam aan. Ik voelde de massa met denkbeelden die niet de mijne zijn en ik voelde mezelf behorend tot de minderheid met heel andere, dichter bij onze natuur ideeen. De geprojecteerde onzekerheden van de massa, die als zekerheden werden gebracht, hadden mijn valkuil "onzekerheid "gereactiveerd.
Boem. Uit mijn kracht. Uit mijn weten. Thanks for the lesson, maar de Draken herinnerde me weer aan m'n zelf. De angst iets te moeten waar ik of zij nog niet aan toe zijn, had mij uit mijn kracht gebracht... poeh dat was een inzicht. Nee ik hoef niets wat niet klopt voor mij en haar.
Geen eigen bedje??? Nee. Niet verdedigen. Altijd bij je dragen??? Ja. Zolang zij aan geeft dat nodig te hebben. Een betere bescherming kun je als kind niet hebben. Een totale vreemde wil haar aanraken. ik hoef alleen maar weg te draaien of mijn arm uit te steken. Ze hoeft maar te kicken als iets niet prettig voor haar voelt. Inderdaad. Haar grenzen worden gerespecteerd. Haar vrije wilskeuze idem. Wat is het mooi om elkaar te kunnen begrijpen zonder woorden. Om die kunst weer te ontdekken en ontwikkelen. Niet te hoeven schreeuwen of brullen om gehoord of begrepen te worden.
Ik wil en ga dit op mijn eigen-wijze al doende ontdekken. en weet je, ik doe dit niet eens alleen voor haar. Mijn innerlijk kind doet vrolijk mee. Zoals zij stap voor stap de wereld naar buiten ontdekt, zo ontdek ik stap voor stap mijn wereld naar binnen en hoe ik die wil be-leven.
Wat geweldig dat de Draken en Elfen zich weer laten zien in de kristallen vorm, om zo ons de positieve duwtjes (of quantum schop) te geven, terug naar ons authentieke zelf.
