De weg is misschien nog lang, maar in deze enorm snel transformerende tijden, kan het wel eens sneller gaan dan het bij ons in het Westen is gegaan. Dat wens ik, en velen met mij, voor Egypte. Vanuit Abydos komen iedere dag de berichten door welk effect de recentelijke gebeurtenissen op het gewone volk heeft. Natuurlijk is het nog steeds een persoonlijk verhaal. Iedereen beleeft alles altijd op eigen wijze. Maar toch. Wanneer ik de berichten op internet en de foto's van Cairo zag, kon ik niet weten hoe zich dat vertaald naar de mensen in een dorp acht uur daar vandaan.
Afgelopen week waren de banken dicht, de winkels en de scholen. Internet was ook nog even afgesloten en een televisiestation uit de lucht gehaald. De toeristen blijven weg (hopelijk niet te lang). In andere woorden: geen inkomsten. Of geen toegang tot een bank, dus geen geld om eten te kopen. De winkels dicht, dus wat er aan eten binnen kwam, is erg duur. Picture this wanneer dat hier gebeurd... paniek alom lijkt me. Even niet op zondag naar de appie.
Uit wanhoop, zo heel menselijk en begrijpelijk, gaan sommigen bij de mededorpelingen stelen, dieren bv. Dus wordt er 's nachts door de jonge mannen gewaakt over de huizen en de vrouwen wiens man in Koeweit, of een ander Arabisch land werkt. En overdag wisselt de wacht en kunnen ze slapen.
Iedere dag gaan er vanaf deze kant berichten naar Abydos over hoe hier iedereen mee leeft en licht en kracht stuurt naar het Egyptische volk. En 's nachts wanneer de mannen om het vuur buiten bij elkaar zitten, worden deze berichten gedeeld met hun. Ook al kennen ze ons niet allemaal, ze voelen zich gesteund. Er zijn mensen ver weg die wensen dat zij, net als wij, vrijheid en veiligheid mogen kennen. Ze hoorden van onze World Meditation, die we op graag nog grotere schaal, natuurlijk gaan herhalen. Er is samenhorigheid. De eenheid die ze hebben laten zien, heeft toch al heel wat in beweging gezet. De hele Arabische wereld wordt wakker en transformeert. En dat waren tot voor kort de mensen waar Amerika en de media ons bang voor probeerde te maken :-) Dit heeft er een hele andere draai aangegeven. We herinneren ons dat we medemensen zijn van elkaar. We gunnen elkaar een goed leven in vrijheid en welvaart. Dan valt kleur of geloof, helemaal weg.
Samen met Hilde Kok ben ik bezig de World Meditation te koppelen aan een organisatie. Was dat nu zo geweest, dan had de NOS er een news item van gemaakt! En we kwamen onafhankelijk van elkaar op het idee geld in te zamelen voor de armsten van Abydos, om deze gezinnen een korte periode te ondersteunen tot dat ze weer zelf de draad op kunnen pakken. Elles van Paassen gaat hoogstwaarschijnlijk eind februari naar Abydos. Eventueel neemt zij wat mee, of er wordt een rekening geopend voor dit specifieke doel. We kijken welke manier het beste is. Zodra er duidelijkheid is, wordt dat hier vermeld.
